Madem

Madem
Kemirgen rüzgarlara dönük bir gövdeyle sağlam duruşlarımı harcıyorken
Şehrin cenabet terasında
Tenhamı ısıran Kafkas hava akımına kapılıyorum
Gün görmemiş yerlerime kar yağıyor

Gemiye vuruyor kıyı
Batmanın mazereti bir delikken

Madem
Ki buyum ben
Kendi yelesine kükreyen
Büründüğüm kürkmüş korku
Ölmemiş kurda yuvalanan hastalıklı bir kuzu

..

Annemi şimdi büyütesim geliyor olmamış dizimde
Kızıyım,
Hazır bu da bir mazeretken
..

Madem
Ki endişe
Yüzümü enine bölen meridyen
Dudaklarımın ekvatorunda öpücüğe açılmamış ormanlar
Konyakla yıkanmış veremlerin doldurduğu mayası tutmamış ciğerimle
Mahşer içiyorum
Öksürüğüme tav oluyor tüm kasırgalar.